ابوبصیر لیث بن بختری مرادی، از رجال امامی کوفه در نیمهٔ اول قرن ۲ (قمری).
کنیهٔ او را «ابومحمد» و «ابویحیی» آوردهاند و او را از اهل کوفه شمردهاند. وی در منابع رجالی هم از اصحاب امام باقر و هم از اصحاب امام صادق محسوب شدهاست.ابوبصیر مرادی از برخی راویان حدیث اهل بیت چون عبدالکریم بن عتبه هاشمی روایت کردهاست.
ابوبصیر مرادی، درگذشت امام صادق را درک کردهاست، بیشتر معتقدند ابوبصیر مرادی به امامت امام کاظم باور نداشتهاست و گفتهاند مذهب وی مستقیم نبودهاست.
شاگردان[]
از مهمترین شاگردان ابوبصیر مرادی که روایات زیادی از او نقل کردهاست، ابوجمیله مفضل بن صالح اسدی است و در درجهٔ بعد میتوان از عبدالله بن مسکان، عبدالله بن بکیر و عبدالکریم بن عمرو خثعمی یاد کرد.