اصول دین، پایههای اعتقادی دین است که نخست باید به آنها ایمان آورد و سپس به فروعای که از آن بر خواستهاست پایبند بود. اصول دین مربوط به اعتقاد است و فروع مربوط به عمل. اصول دین، توحید، نبوت و معاد پایههای اعتقادی ادیان را شامل میشود؛ و در زبانها، زمانها و اقوام مختلف صور متفاوتی به خود گرفته است.
اعتقاد[]
اعتقاد به اصول دین باید از روی تحقیق باشد، نه تقلید. کسی که به اصول دین اعتقاد ندارد، از دین بیرون است. در آغاز برخی از رسالههای عملیه از اصول دین سخن رفتهاست. توحید، نبوت و معاد اصول دین اسلاماند و دو اصل امامت و عدل از مسلّمات مذهب شیعهاند و هر کس به آنها ایمان ندارد از مذهب شیعه بیرون است گر چه از اسلام بیرون نیست.
اصول دین در نزد شیعه[]
- توحید: به معنای یگانگی خداوند متعال است.
- نبوت: به معنای پیامبری محمد بن عبدالله و دیگر پیامبران الهی است.
- معاد: به معنای آن است که روزی همه مکلفان برای بازخواست و حساب در پیشگاه الهی گرد هم میآیند و هر کس به پاداش و کیفر خویش میرسد.
- عدل: به معنای آن است که افعال خداوند متعال از سر دادگری و شایستگی است و به هیچ کس ستم نمیکند و هر چیزی را در جای خویش نگه میدارد و با هر موجودی، چنانکه شایستهاست رفتار میکند.
- امامت: بدین معنا که پس از پیامبر اسلام دوازده امام معصوم منصب خلافت و امامت را بر عهده دارند و آنان منصوب خداوند متعالاند.
اصول دین در نزد اهلسنت[]
اصول دین در نزد اهلسنت عبارتاند از:
- توحید
- نبوت
- کتب
- ملائکه
- قیامت
- قدر
پانویس[]
منابع[]
- محمد خطیبی و دیگران، فرهنگ شیعه، انتشارات زمزم هدایت، ۱۳۸۵، شابک: ۷- ۷۳- ۸۷۶۹- ۹۶۴
جستارهای وابسته[]
- اسلام
- تشیع
- دین
- فروع
پیوند به بیرون[]
مرکز نشر اعتقادات - بخش اصول دین
الگو:Wikireadr