بلال بن رباح معروف به بلال حبشی در بین سالهای ۵۷۸ تا ۵۸۲ میلادی در مکّه متولّد شد. او برده امیّه پسر خلف بود و پس از این که اسلام آورد امیّه او را به شکنجه و آزار گرفت. ابوبکر، بلال را خرید و آزاد کرد. او در سال ۶۲۲ میلادی، به مدینه هجرت کرد و از آن پس در تمام جنگها در سپاه اسلام میجنگید. او در جنگ بدر، ارباب سابقش امیّه پسر خلف را کشت. بلال هم چنین در جنگ احد، خندق، بنی مصطلق و تبوک حضور داشت. محمّد او را مؤذن اسلام قرار داده بود. پس از فتح مکّه، بلال در بالای کعبه ایستاد و اذان گفت و در حالی که مشرکان به او سنگ میزدند به اذان گفتن ادامه میداد. پس از مرگ محمّد، بلال با سپاه اسامه پسر زید به سوریه رفت و اسامه را در این جنگ یاری کرد. او پس از مرگ محمّد فقط دو بار دیگر اذان گفت، یک بار وقتی عمر از او خواست در سوریه اذان گفت و بار دیگر در مدینه، درخواست حسن پسر علی را اجابت کرد و در مسجدالنبی اذان گفت. او در سال ۶۴۰ میلادی در دمشق وفات یافت.
منابع[]
- بامداد اسلام، عبدالحسین زرّین کوب، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲
- اسلام شناسی(مشهد) علی شریعتی، تهران: چاپخش، ۱۳۸۰
جستار های وابسته[]
پیوند به بیرون[]
- بلال حبشی،دانشنامه رشد