بهشت ترسیم شده در کمدی الهی اثر دانته.
بهشت مفهومی است که در اغلب مذاهبِ معتقد به زندگانی پس از مرگ و یا آخرت وجود دارد. بهشت جایی است که نیکوکاران پس از مرگ، در آن جاودانه می‌شوند. بر اساس آموزه‌های مذهبی اسلام و برخی دیگر از مذاهب، بهشت جایگاه نهایی هر انسانی است که در آن جا به اندازه اعمال نیکش از مواهب آن برخوردار خواهد شد. ادیان مختلف تعریف‌های متفاوتی از این مفهوم به دست داده‌اند.
بهشت از دیدگاه مسیحیت[]
بهشت از دیدگاه اسلام[]
در نظر قرآن، مؤمنان و صالحان سرانجام به جایی ابدی به نام جنت می‌روند و زندگی پر نعمت و خوشی را در پیش می‌گیرند بنا بر آیات قرآن این وعده الهی قطعی است.
قرآن از دو بهشت نام برده: یکی در عالم برزخ که موقت است و دیگری در آن جهان که جاودان است.
بهشت درجات و مراتبی دارد و برخی از آنها بر دیگری برتری دارند. نعمت‌های بهشتی نیز بسته به درجات بهشتیان، گوناگونی دارند.
توصیف ویژگیهای بهشت از دیدگاه علی ابن ابی طالب:
.
بهشت از دیدگاه آئین بهائی[]
بهائیان بهشت را حالتی روحانی می‌دانند و آن را از نعمت‌های جسمانی به دور می‌بینند.
بهائیان معتقدند که روح انسان پس از صعود به عالم بالا؛ مجرد از زمان و مکان به ترقیات کمالی و نه مکانی خود ادامه می‌دهد.بهشت در ان عالم، رضای خداوند از انسان است. زمانی که فردی به موجب دستورات مظهر ظهور الهی (پیامبران) عمل کند و سبب ارتقاء روحانی خود شود، موفق به کسب رضای الهی خواهد شد. این رضایت حق از انسان، بهشت است.
جستار‌های وابسته[]
- باغ عدن
- جهنم
- غلمان
پیوند به بیرون[]
منابع[]