جعفر پسر محمد، ششمین امام شیعیان، فرزند محمد باقر و بانو ام‌فروه (از نوادگان یزدگرد سوم، پادشاه ایران ساسانی) است. وی بیشتر با نام «امام جعفر صادق» شناخته می‌شود. او در ۱۷ ربیع الاول ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. بخاطر صداقت در گفتار به صادق لقب ملقب شد. او توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی در مدینه درگذشت. محل دفن وی در بقیع است.
مشخصات[]
نام: جعفر
لقبها : صادق- مصدق - محقق - کاشف الحقایق - فاضل - طاهر - قائم - منجی - صابر
کنیه : ابوعبدالله - ابواسماعیل - ابوموسی
نام پدر : حضرت امام محمد باقر (ع)
نام مادر : فاطمه (ام فروه)
زمان تولد : هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری (در روز جمعه یا دوشنبه (بنا بر اختلاف) در هنگام طلوع
فجر مصادف با میلاد حضرت رسول)
محل تولد : مدینه منوره
عمر شریفش : ۶۵ سال
مدت امامت : ۳۴ سال
قاتل : منصور دوانیقی بوسیله زهر
محل دفن : قبرستان بقیع
وی ششمین امام شیعیان، لقب مشهورش «صادق» است. لقبهای دیگری نیز دارد، از آن جمله صابر، طاهر، و فاضل. حتی فقیهان و محدثان معاصر او که پیرو وی هم نبوده اند، او را به درستی حدیث و راستگویی در نقل روایت بدین القاب ستوده اند.
پیامبر اسلام در خصوص انتخاب نام و لقب امام ششم گفته‌است:" وقتی که فرزندم جعفر متولد شد نام اورا صادق بگذارید زیرا فرزند پنجمش جعفراست وادعای امامت می‌کند و او در نظر خداوند جعفر کذاب است. "
دوران امامت وی ۳۴ سال بوده که با اواخر حکومت امویان واوایل حکومت عباسیان مصادف می‌باشد. او با پنج تن از خلفای بنی امیه، هشام بن عبدالملی، ولید بن یزید بن عبدالملی، یزید بن ولید بن عبدالملی، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس (عبدالله بن محمد) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود.
زندگانی امام جعفر صادق رامی توان به سه دوره کلی تقسیم نمود :
۱ - زندگانی در دوره امام سجاد و امام باقر که در این دوره امام صادق از علم و تقوی و کمال و فضیلت آنان در حد کافی بهره مند شد.
۲- دراین دوره امام از فرصت مناسبی که بوجود آمده، استفاده نمود و مکتب جعفری را به تکامل رساند. در این مدت، ۴۰۰۰ دانشمند تحویل جامعه داد و علوم و فنون بسیاری را به جامعه اسلامی ارزانی داشت.
۳ - هشت سال آخر، قسمت سوم زندگی امام را تشکیل می‌دهد. دراین دوره، امام بسیار تحت فشار و اختناق حکومت منصور عباسی قرار داشت. در این دوره امام دائما تحت نظر بود و مکتب جعفری عملا تعطیل گردید.
فرزندان[]
وی ۷ پسر و ۳ دختر داشت که عبارتند از: موسی کاظم (امام هفتم شیعیان)، اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی، عباس، ام فروة، اسماء و فاطمه.
زمامداران معاصر[]
- خلفای اموی معاصر:
۱.هشام بن عبدالملک (۱۲۵- ۱۱۴)
۲.ولید بن یزید بن عبدالملک (۱۲۶- ۱۲۵)
۳.یزید بن ولید بن عبدالملک (۱۲۶)
۴.ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (۲ ماه و ۱۰ روز از سال ۱۲۶)
۵.مروان بن محمد معروف به مروان حمار (۱۳۲- ۱۲۶)
- خلفای عباسی معاصر:
۱.ابوالعباس عبدالله بن محمد (۱۳۷- ۱۳۲)
۲.ابوجعفر منصور دوانیقی (۱۴۸- ۱۳۷)
منابع[]
جستارهای وابسته[]
پیوند به بیرون[]
- دانشنامه جعفر صادق امام صادق
الگو:Wikireadr